Niet iedere pagode in China is gebouwd door boeddhistische tempelgemeenschappen. De voorliefde ervoor en het gebruik ervan ligt wat wijder. En soms wordt een pagode helemaal niet gebruikt.

Omdat op vrijdag de dertiende december 2019 de jaarlijkse vernietiging van de chinese stad Nan[d]jing valt, de "Nanjing Massacre memorial day" (Nán jīng dà tú shā), die in 2014 voor het eerst officieel gevierd werd ter herdenking aan de gebeurtenissen in 1938, is het aardig even aandacht te schenken aan de "Nanjing-pagoda".

Tijdens de Ming-dynastie (1368-1644) werd bij een boeddhistische tempel de "porseleinen pagode" gebouwd. Officieel is de naam "Bao'en", betekent "verschuldigde dankbaarheid".
De Europeanen die ook toen al hun handelsvestigingen in Nanjing hadden noemden het porseleinen bouwwerk een van de wonderen van China.
U ziet hoe een Hollander, waarschijnlijk een diplomaat want hij hanteert ook het Frans, zijn tekenkunsten heeft losgelaten op een prent van het gebouw met aan alle dakpunten van die kleine belletjes die, dat wil men zich best voorstellen, het geluid van de boeddhistische leer (dharma) laten klinken.

In 1801 werden de drie bovenste etages getroffen door blikseminslag en werd er onder de omstandigheden geen poging gedaan tot wederopbouw.
In 1856 werd de pagode helemaal vernield door wat de Taiping-rebellen werden genoemd. Ze waren bang dat de vijand, de Manchu die de Qing-dynastie zouden vestigen, de toren zouden gebruiken als uitkijkpost. De Taiping-opstand kwam in 1864 tot een eind, hoewel ze zich tot augustus 1871 hier en daar manifesteerden. Het Taiping-legertje disintegreerde in plunderende bendes die zich zover waagden als in het door koning Rama-V geregeerde Siam (Thailand) van 1890 waar tempels en andere gebouwen het moesten ontgelden.
In 2004 werden plannen bekend gemaakt tot het opnieuw oprichten van deze "Bao'en pagoda". Voor zover valt na te gaan is daar nog niets van gekomen; men heeft de fondsen voor een uit porseleinen bakstenen gebouw kennelijk niet rondgekregen, en wanneer "Azië" een project laat vallen, dan valt het ook, dan hoeven we niet te verwachten dat het voor een zoveelste keer weer opgepakt gaat worden.