Boubacar Traoré, de zanger in deze video uit het Mali dat de afgelopen tijd zo te lijden heeft gekregen zou, zo is het commentaar van Abdoul Raouf Cisse, de woorden zingen: "De wereld veranderde niet, maar de mensen veranderden" ( Dunia ma yelema, bi ma de yelemana). De heer Traoré speelt hier samen met Ali Farka Touré.

Dat van de wereld en de mensen, dat is een mooi beeld waar niemand tegen te hoop zou lopen. En toch zijn we 't er niet mee eens. De heer Traoré heeft de duimpiano en de harp ingeruild voor een gitaar, en de traditionele fluit werd vervangen door een mondharmonica. Daar is niks mis mee, zo gaat de wereld. Alleen is hiermee de wereld veranderd, door de mens die grondstoffen anders is gaan gebruiken.

Zoals de geestesgesteldheid van een mens het lichaam verandert, en de lichamelijke gesteldheid de geest, zo veranderde de wereld de mens, en veranderde de mens de wereld, het belangrijkste thema van het Huayen. Dit is een "zo is het" constatering, niet een "het moest niet zo zijn", of een "het moest maar anders". Eerst de realiteit onder ogen zien, het yathābhutá (linkerkolom) het "zo is het", en dan verder.