Amitābha Boeddha, de Boeddha die resideert over het Westelijke Reine Land, wordt in de Oostaziatische Boeddhistische traditie geflankeerd door twee Bodhisattvas. Aan de ene zijde staat Avalokiteshvara.
Aan de andere kant van Boeddha staat Mahā-sthāma-prāpta, in het Chinees Da Shr Chih. Zie ook de tweede bijdrage op de Boeddha-pagina. De gedenkdag voor deze bodhisattva viel in 2005 op 17 augustus, ofwel de 13e dag van de 7e maanmaand. De naam betekent Hij/zij die grote kracht (of stamina) heeft verworven, of ook wel Hij/zij wiens (of wier) wijsheid en kracht alomtegenwoordig is.
In de recitatie van deze gedenkdag wordt Mahāsthāmaprāpta beschreven als een bodhisattva die alle wezens meer dan goed doet, en die bovendien als exclusieve opdracht heeft Amitābha Boeddha's Leer te verspreiden.
Waar Quanyin het Grote Mededogen is, is Da Shih Chih de kracht van Wijsheid. Mededogen en Wijsheid zijn de twee vleugels waar de vogel, de Boeddha-Dharma, mee vliegen kan.
In de genoemde recitatie vinden we de regels:
Wanneer de oorzaaksgrond van de geest en het resultaat van verlichting (d.w.z. het relatieve en het absolute) samenkomen | gaan we linea recta terug naar de wortels, naar de bron.
In een deel van de japanse traditie is Mahāsthāmaprāpta een van de 13 Boeddhas, maar in een ander deel, in de Shingon-traditie, is hij een aspect van Avalokiteshvara.
Er is een Noh-spel (een klassieke japanse theatervorm) met de naam Hagoromo (De Veren Mantel) waarin Mahāsthāmaprāpta, die in het japans Seishi heet, een dans opvoert. De zanger zingt dan: "De gebeden zijn vervuld | Het rijk van de levenden is voorzien van alles | en vloeit over van de zeven schatten." Deze versregels worden niet alleen uitgelegd tegen de achtergrond van het cultiveren van de geest, maar ook als een bevestiging dat deze bodhisattva alle aardse weelde uitdeelt.
Waar de chinese traditie deze bodhisattva in vrouwelijke vorm toont, wordt hij in de japanse in mannelijke gedaante opgevoerd.
De Lotus Soetra, boek 19, spreekt uitgebreid over Mahāsthāmaprāpta. Daar wordt gezegd dat aan het eind van een vorige 'Boeddha-periode' deze bodhisattva, samen met anderen en een nieuwe Boeddha naar de wereld kwam. In die gedaante heette hij Saddhā-pari-bhuta en wordt als zodanig nog steeds in herinnering gehouden als de bodhisattva die nooit op iemand neerkijkt.
Wanneer hij een monnik of non tegenkwam die er de kantjes van af liep riep hij al van ver: Ik veroordeel u niet. U dient niet veroordeelt te worden, want u vervult toch de plichten van de bodhisattva en u zult eens Boeddha worden.
Niettemin raakte iedereen daar zeer door geïrriteerd, en werd Saddhāparibhuta niet weinig uitgescholden door lieden die liever niet aan hun falen herinnerd wilden worden. Dat deerde Saddhāparibhuta echter niet; hij ging stug door iedereen zijn toekomstige bestemming van Boeddha voor te houden. En in die handelwijze toonde hij wijsheid, mededogen, en het eindeloze geduld en uithoudingsvermogen van Ksitigarbha bodhisattva die op 2 en 3 september 2005 'jarig' was, en de jaren daarna op dezelfde dag op de maankalender.
