■ Dit is niet onbelangrijk. De consul van Thailand, gestationeerd in Kolkata, India, heeft een bezoek gebracht aan de "Chief Secretary" van de deelstaat Bihar. In een bericht dat het ministerie van BuZa van Thailand verspreidde heeft ze tijdens dat bezoek goedkeuring gevraagd voor het oprichten van een "Buddhist monk college in Bodhgaya".
Zou zo'n instituut inderdaad opgericht gaan worden, dan wordt er naast de opleidingsmogelijkheid die er in Delhi, Kolkata, en Pune al zijn, een extra inspanning geleverd om het zuidelijke boeddhisme, dat in de deelstaat Bihar ontstond, niet alleen in India grotere bekendheid te geven onder die indiase kandidaten die zich daarvoor melden, maar ook dat de toehoorders die zij t.z.t. zullen krijgen meer gedetailleerd inzicht in Boeddha's leer kunnen opdoen. Ook in Thailand, waar de resultaten van een dergelijke opleiding zullen uitwaaieren als de geur van voedsel dat wordt bereid op een marktkraam, zal het resultaat merkbaarder kunnen worden. Te Bangkok zijn er twee monniks-opleidingen, een van het Mahā-nikāya, en een van het Dhamma-yut (zie hier), maar het mogen er wel wat meer worden, en in meerdere plaatsen gevestigd. Probleem daarbij zal dan wel zijn dat onderwijzers in de eigen taal niet voor het oprapen liggen.
Ook bracht consul een bezoek aan een tempel in Chhattisgarh. Daar was een donatie gedaan teneinde de faciliteit uit te kunnen breiden en op te knappen. Ze had vanuit Bodhgaya een stek meegekregen van de bodhiboom die nabij de Chhattisgarh-tempel werd geplant. Dit wordt over het algemeen gezien als een wens de boeddhistische leer op die plaats stevig te vestigen en gevestigd te houden; je laat zo'n boom niet zomaar aan zijn lot over.
Als extra moet opgemerkt worden dat ook Thailand een tempel heeft op het Mahābodhi-terrein te Bodhgaya. Wellicht mogen we er van uitgaan dat in ieder geval de eerdergenoemde thaise studenten daar hun kuti zullen krijgen. Bedenk bij het doornemen van de laatstgegeven link dat het in dat geval eerder zal gaan om een kamertje met minimale afmetingen dan om een vrijstaande hut.
En overigens bracht het amerikaanse Carleton College het bericht dat ze in 2025 weer met een groepje studenten in Bodhgaya en in Chiang Mai in Thailand boeddhisme zouden gaan studeren, en zouden gaan mediteren. Het bericht werd ingeleid met een foto uit 2023 waarop we de Himalaya-moniaal omringd zien door meisjes die voor de gelegenheid een sari hadden aangetrokken, en hun hoofd hadden kaal geschoren, op de echte Indiase na. Voordat een Indiase vrouw zoiets doet moet er toch echt heel wat aan de hand zijn, het overlijden van een familielid, bijvoorbeeld.
■ Nu er ontwikkelingen zijn met betrekking tot de grottempels in Maleisië, in de buurt van de stad Ipoh, kwam er ook bericht binnen over soortgelijke onderkomens in India, in de deelstaat Gujarát.
Religion News had het over "Neo-Buddhists", en daarmee wordt het nava-yāna bedoeld. Het gaat dan om de Sana Buddhist Caves waarvan wordt aangenomen dat die zo'n 2000 jaar bestaan of althans 2000+ jaar in gebruik zijn, en waarvan er tenminste een zo te zien in de loop van de eeuwen verder is uitgehouwen en geschikt is gemaakt voor grotere bijeenkomsten.
In het bijschrift van de foto is sprake van de "Swayam Sainik Dal, een mensenrechten-beweging". ("Swayám" = zelf, of eigen, of "van ons"; sainik = strijder, of activist; dal = geven, of hulp verstrekken.)
Er staat een hindu-tempel in de buurt, en naar de grotten werd verwezen met bord waarop stond: "overblijfselen van een boeddhistisch verleden."
Nu, zo constateerde Priya-dárshini Sen, is op dat bord het woord boeddhistisch weggekrast, en dat zou gebeurd zijn onder aanvoering, of aanvuring van een 70 jaar oude hindupriester die meent dat een mythische krijger uit de Mahā-bhárata, genaamd Bhima, ooit die werkzaamheden heeft verricht, of laten verrichten.
Waar we dus mee te maken hebben is met een plouc in het frans, gāmini in het Pāli ('boerenpummel', excuzéz le mot) die in zijn religieuze fanatisme te ver is gegaan.
Er zijn berichten die aangeven dat er in de buurt van genoemde grot in de afgelopen jaren meerdere hindu-heiligdommen zijn opgericht, en gezegd wordt dat "upper-caste" hindus hier hun exclusiviteit c.q. hun dominantie willen vestigen. De Swayam Sainik Dal ijvert echter voor het behoud van tenminste deze groep grotten, en we moeten er van uitgaan dat tenminste de nationale archeologische dienst, en waarschijnlijk ook de Premier die uit Gujarat afkomstig is dat ook willen.
Het is iedere keer weer adembenemend te zien hoe mensen uit het verre verleden, met de gereedschappen die ze hadden, toch zulk voortreffelijk afgewerkte bouwarbeid konden opleveren zoals de ingang van de Abal-mandap laat zien. (Mándapa [mandap] = provisorisch, tijdelijk onderkomen.)
Over het algemeen wordt met mándapa een soort loofhut aangeduid, een afdak waaronder een groep theravāda-monniken reciteren voor het heil van een nieuwe onderneming, het geluk van een bruidspaar, of een gunstige wedergeboorte van een overledene).
In het verleden werd zo'n onderkomen gebruikt voor (aspirant-)monniken die daar zelf, met naald en draad, hun kledij maakten, een set die ze bij de lagere wijding bij zich moesten (en moeten) dragen om deze aan te trekken op het moment dat het geoorloofd was, resp. is. Daarna mochten, resp. mogen, ze nog twee sets maken, in allereerste instantie, tijdens Boeddha's leven, zo lezen we hier en daar, gemaakt van op een knekelveld achtergelaten omslagdoeken die met de hand geverfd werden teneinde de karakteristieke oranje, en later ook wel donkerrode kleur te krijgen.