De Taipei Times had het bericht dat deze tempel op die dag 200 jaar bestond. De leken-priesters en de President baden daar voor het welzijn van het volk.

"They don't pray", stelt de eerste bron die we over het confucianisme in relatie tot die praktijk consulteren, maar in verdere bronnen wordt het woord "bidden" gebruikt, onderandere in deze wiki-pagina waar sprake is van bidden "tot de goden", niet nadat, volgens het boek de Analects, "Heaven" eer bewezen is. Het woord "tian" (of tien, t'ien; spr. tjèn) wordt in het engels gegeven als "heaven".
De internetpagina ChinaKnowledge meldt dat aanvankelijk tian de betekenis had van de kracht die de wereld, inclusief de maatschappij en de staat, controleert. In het denken van de latere confucianist Mengzi werd tian een verpersoonlijking van het aanvankelijk abstracte begrip.

Genoemd blog eindigt met de alinea: "De filosoof Zhang Zai (1020-1077) zag tian als de oervorm van substantie, de "grote leegte" (taixü) die heerste over het universum voordat de wereld tot stand kwam. De mens en tian waren in de ogen van Cheng Hao (1032-1085) identiek, en "de hemelse wil" werd niet langer van toepassing geacht op een heerser, maar was ingesloten in hart en geest van ieder individu."

Noch het begrip leegte (zie ledig), noch dat van tian (zie deze pagina), noch het begrip bidden (zie deze pagina) hebben het confucianisme en het boeddhisme met elkaar gemeen. Niettemin is er niets tegen een waarderen van de confucianistische gedachte; wanneer er hele bevolkingsgroepen zijn die zich daar prettig bij voelen, verdienen ze evenveel levensruimte als alle andere levensbeschouwingen.