Bluebonnet Learning is voor het overgrote deel gebaseerd op bijbelse verhalen. Voorstanders zeggen dat het kinderen de mogelijkheid geeft beter te gaan presteren in deze twee vakken, tegenstanders zeggen het omgekeerde.

De Dallas Morning News van 22 november berichtte er over. Er wordt in het lesmateriaal veel aandacht gegeven aan bijbelteksten, en minimaal aan andere religies en levensbeschouwingen.
De schrijfster van het krantenartikel vond de tegenhanger van de bijbelse Gouden Regel in het boeddhistische gezegde "Hurt not others in ways that you yourself would find hurtful". Althans zo gaf de uitgever van Bluebonnet Learning het die het gezegde waarschijnlijk heeft aangetroffen in een vertaling door Jay Payleitner, uit de Pāli Udána-Vàrga, Hfdst.5, v.18.

Naar het latijnse schrift overgezet: "sarvā diśas tv[e] anuparigamya cetasā naivādhyagāt priyataram ātmanah kvacit |
evam priyah pŗthag ātmā pareşām tasmān na himsyāt para? ātmakāranam".

In de samenstelling "himsyāt" vinden we de bron van het "anderen schade toebrengen", en het "ātmakāranam" = (iets) jezelf aandoen. We hebben het hier over de Pāli-canon waar relatieve buitenstaanders zich nog het meest comfortabel bij voelen omdat het over het denken en doen van de mens in dit ene nu levende leven gaat, en niet over filosofisch-abstracte concepten waar de mahāyāna-teksten het over hebben.

Het is ook in de Udána Vàrga dat we Boeddha's verklaring over zijn verlicht zijn vinden. De uitspraak wordt wel gezien als op-de-borstklopperij, maar in feite is het een 'gewone' verklaring:

Doorheen zoveel wedergeboorten, doorheen samsāra
Heb ik me ingespannen om een einde te maken aan wat giftig is, om het te vernietigen.
De maker van het huis zoekend
kende ik opnieuw en opnieuw het ongemak dat geboren worden met zich brengt.
Die maker van het huis heb ik gevonden.
Geen huis zal nog voor mij gemaakt worden.
Alle (door hem/het veroorzaakte) leed is verpulverd,
En met het huis is ook het gif vernietigd.
Mijn mind (bewustzijn) is bevrijd van sankhāra,
Dorst naar/verlangen is beëeindigd: ik zal niet opnieuw (tot aards bestaan) komen.

De Pāli-tekst zonder diacritische tekens:

"Aneka jati samsaram, Sandhavissam anibbisam; Gahakarakam gavesanto, Dukkha jati punappunam. Gahakaraka ditthosi, Puna geham na kahasi; Sabba te phasuka bhagga, Gahakutam visankhitam; Visankharagatam cittam, Tanhanam khayamajjhaga.

Er is eindeloos gediscussieerd over die maker van het huis: gaha-kāra-kam, en over het huis dat hij/het gebouwd heeft: gaha-kútam. De een zegt dat de bouwer begeerte is, omdat in de laatste zin sprake is van "tanhá": begeerte, verlangen, hunkering, dorst naar.
Een ander zegt dat die maker onwetendheid is, die aan de bron staat van de keten van voorwaardelijk ontstaan.
Persoonlijk meen ik dat hier het eeuwig onveranderlijke Zelf werd bedoeld, de filosofie die ná het verschijnen van de Rgveda zozeer het discours van het hinduïsme heeft bepaald, en nog bepaalt.