■ Een boeddhabeeld in de Lanna-stijl werd op 6 december overhandigd aan de thaise minister voor cultuur. De "Phra Chao Tong" zoals het in het thais heet — vergeet niet dat dit land grote nadruk legt op het feit dat Boeddha een monnik was, en niet een godheid, en ook niet een tot leven gebrachte mythe of een murti ('idol') zoals het hinduïsme het heeft — kwam "tientallen jaren geleden" voor in een veiling-catalogus ergens in Europa. Khaosod meldde dat de autoriteit voor schone kunsten het beeld op 24 oktober 2024 weer in handen kreeg. Op bovengenoemde 6e december werd niet bekend-gemaakt of het beeldje weer terug gaat naar de wat Si Ping Mueang in de Phayao-provincie. Wel vond de overdracht in die provincie plaats.

De lokale en regionale bevolking bezigt de naam "Māravijáya" (maara vie-djaa-ja) voor de handhouding van dit boeddhabeeld: de overwinning (vijáya) op Māra, het in de vroege canon voorgestelde niet-menselijke karakter dat zijn "dochters" naar de bodhisatta stuurde om hem te verleiden met alle aardse genoegens die men zich maar denken kan.
Anderen noemen het handgebaar — de rechterhand — de "aarde-aanrakende mudra" (Bhumi-sparsha-mudra), het moment waarop de Boeddha-to-be de aarde aanroept als getuige: hij heeft alles gedaan wat nodig is om volledige verlichting te behalen of realiseren. De vermelding van "aarde" (bhumi) werd er bij gehaald omdat er in die nacht geen mensen, en zelfs geen dieren aanwezig waren bij die niet voorstelbare inspanning.

De eerste en voorlaatste alinea uit een overweging door de theravāda-monnik Anālayo, overgenomen door een zekere Anyatama ("nom de plume"):
"Zijn (Māra's) functie in boeddhistische teksten is die van opponent van Boeddha en zijn discipelen. Hij is de advokaat van zintuiglijke genietingen inplaats van opgeven ervan en streven naar bevrijding (ervan). Vandaar dat de taak van het verslaan van Māra en het voorbij zijn invloedssfeer geraken een steeds terugkerend thema is in de vroege boeddhistische verhandelingen."

"Dergelijke episodes (als in latere interpretaties dan die van het vroege boeddhisme) maken het duidelijk dat Māra niet altijd de functie heeft van innerlijke bezoedelingen in de zin van aan het licht komen van een innerlijke strijd. Eerder is het zo dat deze verhalen staan voor de uitdagingen waar Boeddha en de nonnen voor stonden in de toenmalige maatschappij (van India); daar was het werk van Māra ... Zo is het dan dat enigerlei externe bedreiging of uitdaging gezien kan worden als een uitdaging van Māra, en de juiste houding daar tegenover is om in balans te blijven door het als zodanig waar te nemen en te zien."

• Wat Sakét (Golden Mount temple)

• Wat Bowonniwèt Vihāra

• Wat Chana Songkhràm

• Wat Rakhang-khositaràm

en • Wat Kalayanamit.

De tempels zijn ook buiten de vakantieperiode open voor bezoekers.
Bekend met toerisme op tempelcomplexen wordt van hieruit de bewoners van de verschillende tempelcomplexen niet benijd. Je weet niet wat je overkomt met al die kwebbelkonten die naar de wc willen en vooral willen doordringen in die hutten en kamers waar ze niet mogen komen.