Ongetwijfeld mede als een gevolg van deze door de met het onderwerp onbekende massamedia opgeklopte verhaal kwam de thaise overheid rond 13 november met de aankondiging dat er via het bureau van de PM pro-actieve maatregelen genomen gaan worden om de monnikengemeenschap bij de les te houden.

In de commentaar-zone van een van de kranten die het hier over had stelde een "Hotchilli" dat een pro-actief optreden inderdaad een "shift" is ten opzichte van voorgaand beleid van achteraf optreden. Echter, het National Office of Buddhism dat met de nieuwe taak belast is, is hier nog niet opgevallen als erg deskundig, wel als ultra-conservatief, en soms bigot.

Het artikel somt een aantal punten op die we herkennen als aandachtspunten uit de tijd dat de Dhammakaya en het Santi Asoke⁽¹⁾ in opspraak waren. Aan het onderhavige onderwerp van knekelveld-meditatie komt het echter niet toe. Dat lijkt ofwel taboe, danwel men brandt er liever in het openbaar de vingers niet aan.

(1) Nogal dicht op deze beweging zittend, in die tijd, kwam de verbanning van de stichter/abt van deze nieuwe beweging, die de Samañña-phála Sutta (leerrede [sutta] over de Resultaten van het leven van de sámana) als leiddraad hanteerde — ondergetekende heeft hem nog eens vertaald op zakjes waar voedingsmiddelen in gezeten hadden; de wat stond geen intellectuele arbeid toe — niet als een verrassing. Deze voormalige radio-entertainer had, eenmaal in de pij, hevige kritiek geleverd op monniken die op de ochtendronde met afgezakte kleding, met aan iedere hand drie volle zakken rijst en toebehoren weer naar hun tempel sloften. Dat deed de zaak geen goed, zo vond de monnik die geleerd had dat in Boeddha's tijd de monniken niet meer mochten aanvaarden dan ze in 1 maaltijd op konden.
De landelijke monniksleiding danwel het overheids-bureau Boeddhisme voelde zich in de kuif gepikt en uit het centrum geduwd, en raadde aan dat deze phra Bodhiràk maar weg moest. Het narratief van vandaag is dat van een Finse geworden die stelt dat Bodhiràk's vriendschap met de toenmalige gouverneur over Bangkok de deur heeft dicht gedaan, maar dat is beslist de reden niet geweest.
Dat de overige goedwillende abten het met Bodhiràk wel eens waren bleek uit het feit dat met name de Mahā-nikāya-stroming posters liet maken waarop zo'n slons van een monnik in cartoon werd afgebeeld, een prent die in de gangen van de verschillende tempels kwam te hangen: zo moet het dus niet.