Het Boek "Zuiverende praktijken" bevat 140 vierregelige gedichten met ieder een persoonlijke wens of een persoonlijk voornemen.
De oostaziatische monniken- en nonnengemeenschappen leren een paar van deze gedichten, plus nog een aantal andere die niet in de Avatámsaka Soetra voorkomen, uit het hoofd voordat ze de hogere wijding ondergaan.
Omdat we hier te maken hebben met taalsystemen waarin eenlettergreep-woorden voorkomen, mondt dat uit in wensjes die je in ca. drie seconden kunt opzeggen, telkens wanneer je een handeling verricht.
Een paar voorbeelden:
"Een klooster binnengaand
wens je dat alle wezens
verschillende leringen over
vrijheid van twist verkondigen."
"Bij het rechtop [in meditatie] gaan zitten
wens je dat alle wezens
op de Verlichtingszetel plaatsnemen,
met een geest zonder hechten."
"Bij het handen wassen
wens je dat alle wezens
met schone handen
Boeddha's Leer ontvangen en [bij zich] houden."
Diegenen die het pad van stille en woordloze meditatie volgen zouden kunnen zeggen dat de geest hierdoor te veel in gebabbel blijft hangen, en niet vrij kan komen. Anderen zouden dan weer kunnen zeggen dat met het voortdurend in gedachten houden van deze op geloften lijkende versjes de geest gefocust blijft op het goede, en zich daar op kortere of langere termijn dan ook mee zal verenigen.
De vragen waar het elfde boek mee begon worden met deze verzen niet, of niet rechtstreeks beantwoordt. Naar goed Aziatisch gebruik gaat de weg naar het antwoord stapsgewijs, en moeten we onderweg dus niet alleen geduld (ksanti) oefenen, maar ook de zelfloosheid die je van begin tot eind nodig hebt op de weg naar Boeddhaschap.
Nog een paar voorbeelden:
"Wanneer je de ouders dient
wens dan dat alle wezens
Boeddha dienen
en ieder beschermen en voeden."
"Op weg gaand
wens je dat alle wezens
gaan waar de Boeddha gaat,
naar het rijk van onafhankelijkheid."
"Bij het zien van een onderhouden tuin
wens je dat alle wezens
het onkruid van obsessief verlangen
wieden."
"Bij het zien van iemand die niet geeft
wens je dat geen wezen
ooit de verheven waardige weg
opgeeft."
Het woord Bloemenkrans staat voor Perfecties die we kunnen behalen en dan als het ware aanbieden aan Boeddha die ons geleerd heeft wat die Perfecties zijn en hoe ze vergaard moeten worden.
Terug naar de startpagina
Naar het volgende boek
Een engelse vertaling werd uitgegeven door Shambala
Deze pagina is er een op de site www.buddha-dharma.nl 
www.buddha-dharma.nl is eigendom van White Jade River, Instituut voor Boeddhisme
|
|