Met dit elfde boek hebben we een stap verder gezet op de weg van de aanvangsstadia van het Bodhisattvaschap. Hier zijn we op de Y-splitsing die aan de ene kant leidt naar het zuidelijke Boeddhisme, dat zich richt op het Arhat-ideaal, en naar de andere kant naar die van het noordelijke Boeddhisme, de/het Mahāyāna, dat verder gaat op de weg van de Bodhisattva totaan Boeddhaschap.
Wat beide stromingen volstrekt een maakt is het leerstuk rond dukkha (spreek: doekka) zoals u dat gezien hebt in Boek Tien. Wat de vroegere Pāli- of theravāda-traditie dan niet meer meemaakt is de ontwikkeling van Arhat(1) naar Bodhisattva. Maar op dat Bodhisattva-pad wordt nog steeds herinnerd aan onderdelen van de Abhidharma-leer, zoals onderstaand aangegeven.
Dit elfde Boek van de Avatámsaka Soetra laat zien hoe de gewone mens de eerste stappen op het pad van de bodhisattva zet -- aanvankelijk schrijven we het woord bodhisattva dan ook met een kleine bee.
Ook hier spreekt Manjushri Bodhisattva, en ook hier wordt niet gemediteerd op de cosmische mándala, maar bespreekt dit Wijsheidsaspect van Boeddha onmiddellijk de praktijk-theorie.
(1) Arhat is het vierde en laatste stadium van het pad van het vroege Boeddhisme. Deze stroming zegt dat de Arhat wel de verlichting van een Boeddha behaalt, maar daarmee nog geen Boeddha is. Het zegt ook dat de Arhat na afloop van dit leven 'uitdoving' bereikt, in nirvána opgaat.
Bodhisattva 'Meest Vooraanstaande in Kennis' opent het boek met een serie vragen aan Bodhisattva Manjushri, en evenals in voorgaande boeken worden deze vragen, zeventien in totaal, opgedeeld in categorieën van tien.
Er worden dan vragen gesteld over
- het bereiken van perfecte fysieke, verbale en mentale handelingen, over
- het bereiken van een gelukkiger wedergeboorte, over
- het bereiken van volmaakt onderscheidingsvermogen, over
- het ontwikkelen van mentale krachten, over
- het ontwikkelen van vlotte en vaardige methoden (upāya), over
- het cultiveren van de zeven geledingen van verlichting (bodhipāksika dharma), over
- het bereiken van ledigheid (śuñya), afwezigheid van kenmerken (animitta), en wensloosheid, over
- het bereiken van de overstijgende faculteiten, over
- het bereiken van de kennis over wat 'zo' en 'niet zo' is, over
- het bereiken van de kennis over superieure en inferieure faculteiten, over
- de kennis van verschillende levenssferen, over
- de kennis van het op verschillende manieren kunnen begrijpen, over
- de kennis over waar alle (levens-)paden heen leiden, over
- de kennis over de bezoedeling of zuiverheid van meditaties, bevrijdingen, en dhyāna, over
- de levens uit het verleden, over
- helderziendheid, en over
- het al dan niet doorbroken hebben van de bindingen met mentale bezoedelingen.
Noten:
Regel 1. Een passage als deze heeft in de loop van de tijd geleid naar de stroming die de vajra-yāna en/of tantra-yāna heet. Zie daarvoor de bijlage bij Boek Zes.
Regel 6. Deze rij van 7 geledingen - er is ook een rij van 37 - is, althans in dit elfde boek:
aandachtig bewust zijn, onderscheidingsvermogen, inspanning, vreugde, een gevoel van welbehagen, concentratie en laten gaan of opgeven.
Er zijn minstens twee andere lijsten die deels afwijken van wat hier gegeven is.
Vanaf regel 8 volgt de tekst de traditionele lijst die voorkomt in de vroegere Abhi-dharma, de uiteenzettingen over het psychische en het fysieke. In deze Abhidharma-lijst worden de vermogens van Boeddha opgesomd.
De vragen die in het eerste deel van dit boek worden gesteld, worden niet direct beantwoord, maar komen zijdelings aan de orde in de serie verzen die daar op volgen.
Het woord Bloemenkrans staat voor Perfecties die we kunnen behalen en dan als het ware aanbieden aan Boeddha die ons geleerd heeft wat die Perfecties zijn en hoe ze vergaard moeten worden.
Naar pagina 2
Terug naar de startpagina
Een engelse vertaling werd uitgegeven door Shambala
Deze pagina is er een op de site www.buddha-dharma.nl 
www.buddha-dharma.nl is eigendom van White Jade River, Instituut voor Boeddhisme
|
|