DE BLOEMENKRANS SOETRA

Alle boeken op een na uit de Avatámsaka soetra hebben Vairocana Boeddha als hoofdpersoon. Vairocana Boeddha is in een groot deel van het Mahāyāna-Boeddhisme de "Oer-Boeddha", of de Boeddha waaruit alle andere Boeddhas voortkomen, inclusief Shakyamuni (of Sakyamuni) Boeddha die meer dan 2540 jaar geleden over aarde ging.
Achter vele altaren, maar niet achter alle, staat een beeld van Vairocana, geflankeerd door twee Bodhisattvas, Verlichtende Wezens. De ene is Manjushri Bodhisattva, de Bodhisattva van Perfecte Wijsheid, en de andere is Samanta-bhadra Bodhisattva, de Bodhisattva van Perfecte Activiteit.

Samantabhadra betekent Al-Goed, of Helemaal Goed, of Volkomen Perfect.
In het chinees heet Samanta-bhadra Pu Hsien (Poe Sjèn), in het tibetaans Kun (koen) ti zang po, in het japans Fugen (Foegeen), en in het koreaans Bohyeon (Boo-hjón).

Het is in de tempels gebruikelijk om regelmatig de Tien Geloften van Samantabhadra te reciteren :
1. Alle Boeddhas eren.
2. Alle Boeddhas prijzen.
3. Uitgebreid geven.
4. Berouw hebben over gemaakte fouten.
5. Blij zijn wanneer anderen verdienstelijk bezig zijn.
6. De Boeddhas verzoeken de Dharma uit te leggen.
7. De Boeddhas en Bodhisattvas verzoeken lang in de wereld te blijven.
8. De Boeddha altijd op de voet volgen.
9. Altijd overeenstemmen met de aspiraties van de levenden.
10. Alle morele verdienste zonder onderscheid te maken overdragen aan alle wezens.

Het dier dat met Samantabhadra geassocieerd wordt is de geduldige, schrandere, en krachtige olifant. Meestal wordt die olifant afgebeeld met zes slagtanden (op de afbeelding met slechts twee). Die zes slagtanden staan voor onze zes zintuigen - die wij bewustzijnen noemen - d.w.z. de gebruikelijke vijf plus bewustzijn als de zesde. Die zijn voorwerp van onderzoek. Daar houdt deze Bodhisattva, die zich in ons hart-geest complex bevindt, zich mee bezig.
Dit deel van de iconografie vinden we echter niet in de Avatámsaka Soetra. Ze komt veeleer voor in de Lotus soetra, in het 26ste boek dat "Aanmoediging door Samantabhadra" heet, en in nog iets latere werken, met name in de Vajra-yána, het Voertuig van de Donderkeil van het esoterische Boeddhisme.

Samanta-bhadra in Boek 39

In de Avatámsaka soetra spreekt het laatste boek over een jongeling genaamd Súdhana. Deze aspirant-bodhisattva, of bodhisattva-in-den-dop bezoekt 52 geestelijk leiders en leidsters vooraleer hij op het eindpunt is aanbeland. Hier worden de in Azië zeer populaire 52 stadia van bodhisattvaschap beschreven. Dat in deze legendarisch-mytische ruimte tijd afwezig is, blijkt uit het feit dat Súdhana aan het eind van zijn lange zoektocht nog steeds een jongeling is. Hij heeft dan echter wel zijn Boeddhaland, dat wil zeggen, zijn boeddhistische praktijk-theorie bereikt, en nodigt vervolgens anderen uit naar zijn land te komen, dat wil zeggen, met hem te cultiveren tot aan Boeddhaschap.
Súdhana's zoektocht eindigt waar ze begon, namelijk aan de voeten van Samantabhadra bodhisattva, geestelijk broer van Manjushri bodhisattva die in datzelfde boek over Súdhana en diens zoektocht niets dan lovende woorden heeft over Samantabhadra.

Een hedendaagse opvatting over Samanta-bhadra zoals hij verschijnt in de Avatámsaka

De eerwaarde Hai Yün, een taiwanees monnik die de Avatámsaka- of Huayen-leer onderwijst zegt in een in 2004 gepubliceerde lering met betrekking tot Samantabhadra bodhisattva het volgende:
"Wanneer we het hebben over het bewustzijn als Zoheid, dan hebben we het eenvoudigweg over de essentiële aard (in het Chinees ti) van de geest. In deze essentiële aard is er noch zuiverheid, noch onzuiverheid. En omdat die geest, in zijn essentiële aard altijd al geweest is wat ze is: noch zuiver, noch onzuiver, noemen we ze Zoheid. Het andere aspect van bewustzijn (geest) is gecompliceerder omdat ze onderhevig is aan het proces van geboren worden en sterven, van verrijzen en verdwijnen. Het gewone denken heeft de neiging Zoheid in contrast te stellen met geboorte en dood, en zou overwegen dat het ene zuiver is, en het andere onzuiver. Maar dit is een heel grove manier van denken. Zoheid is noch zuiver, noch onzuiver, maar tegelijkertijd is het zowel zuiver als onzuiver. Daarom kunnen we zeggen dat zuiverheid het rijk van Samantabhadra is, maar we kunnen net zo goed zeggen dat onzuiverheid het rijk van Samantabhadra is."
(Toel.: Zuiverheid en onzuiverheid mag ook begrepen worden als 'relatief bestaan', resp. het absolute.)

De eerwaarde haalt zijn inspiratie uit dit derde boek dat hier aan de orde is, en dat de meditatieve praktijk van Samantabhadra beschrijft. Daar wordt gezegd: Samantabhadra's lichaam is ruimtegelijk | Hij verblijft in de realiteit, niet in een land.

En er wordt gezegd: [Hij is ontstaan uit] de schoot der ruimte, uit het eender zijn van ware Zoheid.

Wat hij realiseert is: Zoals het is met de Boeddhas uit alle landen, | zo is het in alle atomen waaruit die landen bestaan.
(In dit fragment representeren de Boeddhas zuiverheid, en de atomen onzuiverheid, maar de nadruk in de zin moeten we vinden in het woord ZO. En wat 'zo' of 'zoheid' is wordt hiervoor beschreven.)

Berg Emei en Samantabhadra