Het fragment
"Eerst concentreerde ik op het hoor-bewustzijn; ik stond de geluiden die contact maakten (met het orgaan oor) toe weg te ebben. En zo verdwenen de objecten van horen, raakte ik ze kwijt.
En toen, omdat contact tussen het oor-orgaan en de objecten van horen geen gevolgen meer produceerde, verbleef de geest in een staat van helderheid. De fenomenen van beweging en statis (niet-bewegen) waren er niet langer.
De meditatieve absorptie werd dieper en dieper. Uiteindelijk bestond het onderscheid tussen hoor-bewustzijn en de objecten van horen niet langer.
Hoewel er nog een ervaring was die hoor-bewustzijn kende of erkende, hield de meditatieve absorptie hier geen halt.
Toen leegden zich zowel het bewust zijn van objecten als het bewust zijn zelf.
Het gewaar zijn van leegheid dijde uit en uit; daarna was er een uitdoving van ledigheid zelf en van dat wat ledig is.
Omdat er een eind was gekomen aan alle verrijzen en verdwijnen (van auditieve ervaringen en bewust zijn), kwam er een grote gelijkmoedigheid.
Plotseling, zowel het wereldse als het niet-meer-wereldse overstijgend, was er een door niets gehinderde luminositeit in alle richtingen."
|
|
Toelichting
Er is een gedeelte in de Suràngama Sūtra, niet te verwarren met de Suràngama Samādhi Sūtra, waarin heel precies, stap voor stap, de meditatie beschreven wordt van Quan Shr Yin (Avalokiteshvara in het Hybr. Sanskriet) toen deze op het Oost-Chinese eilandje Putuo Shan aan de zeekant zat en concentreerde op het geluid van het water.
De beschrijving is heel beknopt, en hoort eigenlijk gepaard te gaan met intensieve meditatie-instructies. Maar om een idee te geven vindt u hiernaast het fragment.
Het eindpunt van Quan Yin's meditatie ligt op het zelfde punt als dat van Padmasambhāva.
Al eerder is een poging gedaan de woorden die deze meditatie beschrijven in het nederlands weer te geven. Maar dat lukt nooit goed omdat we voor sunyatā geen adequate vertaling hebben.
De beschrijving van deze meditatie valt voor een heel groot deel samen met de uiteenzettingen in de Abhidharma, waarin als met een chirurgenmesje het bewustzijn wordt ontleed in: fysiek orgaan, bewustzijn gekoppeld aan dit orgaan, het gewaar zijn, d.w.z. de koppeling tussen subject en object, en het bewustzijn zelf.
Dit fragment van de Suràngama Soetra gaat niet zover het bewustzijn verder te ontleden in actief en absoluut (ālaya) bewustzijn.
| 
