Kyongju, levend museum
De glimlach van Baekje
De Mireuk-pagoda
Het Iksan-museum
Kyongju
Bij de foto: Grafheuvels nabij Kyongju.
In Kyongju in Zuid Korea is opnieuw een beeld gevonden dat ooit in de rotsen werd uitgehouwen.
Het beeld meet ca. 230 cm. hoog, en 60 cm. breed, en stelt Boeddha voor in een pij zoals die gedragen werd in de tijd van "de Drie Koninkrijken".
Wind en zand hebben er in de loop van de eeuwen hun sporen op nagelaten, maar archeologen hebben vastgesteld dat de beeldhouwtechniek uit de 7e eeuw stamt, de eerste dagen van Kyongju als hoofdstad van het oude Silla-rijk.
Kyongju wordt het "museum zonder muren" genoemd omdat er zoveel tempels, schrijnen, standbeelden en andere overblijfselen uit de 7e eeuw te vinden zijn.
Wellicht de meest bekende tempel in Kyongju is Bulguksa, een boeddhistische tempel met een bewogen geschiedenis. De laatste reparatie aan de Bulguk en de pagodas op het terrein kwamen gereed in het jaar 1973.
(Bron: Digital Chosun Ilbo 16-2-05)
Op een van de rotsen in de Koreaanse Chungnam-provincie werden ooit tijden het Beakje-tijdperk (of Paekche, 17 - 660 WJ) een triniteit in relief uitgehouwen, de Maae Samjonbul.
Het stelt Amitābha Boeddha voor, met aan weerszijden Avalokiteshvara (links) en Maha-sthama-prapta (rechts). De bevolking noemt het relief "de glimlach van Baekje". Omdat men bang was dat het kunstwerk door weersinvloeden beschadigd zou raken is er midden twintigste eeuw een soort huis omheen gebouwd. Daarin was echter onvoldoende ventilatie; het geheel ging "zweten". Nu, zo zegt de Dong-A Ilbo van 23 november 2005, hebben de authoriteiten besloten de wanden van dat huis te verwijderen en enkel de palen en het dak overeind te houden. Wanneer de zon opkomt en ondergaat kan er nu weer zonlicht op vallen. "De zon schijnt op de glimlach van Baekje", zeggen sindsdien de mensen nu met een glimlach.
Het was de vorst van Baekje die in ca 552 een Boeddhabeeld en een canoniek geschift zond naar zijn collega in Japan. Er gaan hardnekkige geruchten dat het Japanse hof van die tijd Koreaanse roots had.
De Mireuk-pagoda
In opdracht van koning Moe (schrijf: Mu) die regeerde tussen 600 en 641 werd in de buurt van de stad Iksán een pagoda gebouwd bij de Mireuk-tempel. Persbureau Yonhap, dat ook de foto van de gerestaureerde pagoda leverde, liet op 6 maart 2019 weten dat de "westelijke stenen pagoda" na 18 jaar van restaureren was opgeleverd. Mireuk is koreaans voor Maitreya, een concept dat in het Korea van het verleden intensief betrokken is geweest bij de hwarang-beweging.
De koreaanse krant de Joongang Daily bracht een mooie reportage over het nieuwe Iksan National Museum.
De krant schrijft dat de drie hallen gevuld zijn met respectievelijk artefacten die verband hebben gehad met de regeringsperiode van Koning Mu van het Baekje-koninkrijk (18 vc - 660), met relieken van vooraanstaande monialen, en met voorwerpen uit het alledaagse leven die aantonen hoe er ook in de oudheid interculturele activiteiten hebben plaatsgevonden. De relieken (sarira) werden aangetroffen onder de pagoda van de Mireuk-tempel toen deze werd opgeknapt.
Iksan ligt in het zuidoosten van Zuid-Korea, langs de monding van de Keum-gang-rivier. Als zodanig, zo wordt gezegd, was Iksan een veilige haven waar veel in- en uitkomende scheepvaart heeft plaatsgevonden.
Wanneer we kijken naar de ingang van het nieuwe museum, dan zien we dat hier een onderaardse ruimte is gecreeërd die herinnert aan de grafheuvels in Kyongju.
Kyongju wordt het "museum zonder muren" genoemd omdat er zoveel tempels, schrijnen, standbeelden en andere overblijfselen uit de 7e eeuw te vinden zijn.
Op een van de rotsen in de Koreaanse Chungnam-provincie werden ooit tijden het Beakje-tijdperk (of Paekche, 17 - 660 WJ) een triniteit in relief uitgehouwen, de Maae Samjonbul.
