De Korea Times liet op 12 april 2006 weten dat de tweeling-pagodas behorend tot de Kamun-tempel (Kamun-sa) uit elkaar gehaald gaan worden ter restauratie.

De twee pagodas die er inderdaad niet best aan toe waren werden tijdens het Verenigd Silla-rijk gebouwd, 668 - 935, en waren begin 2007 weer in volle glorie te zien.
Alle technologie die voorhanden was werd ook gebruikt, inclusief een 3D-scanner, video-microscopie en chemische testmethoden.
Ook in 1959 werd de West-Pagoda al eens uit elkaar gehaald, en werden reparaties uitgevoerd met cement en ijzeren staven ter versterking. Precies dat laatste is nu het probleem geworden.
De drielagige tweeling-pagoda van Kamunsa behoort tot de Nationale Erfstukken.

Een bron meldt dat de eerste Koreaanse pagodas van hout waren, en geeft daarbij de afbeelding van een model op schaal. Het is vanwege dergelijke gebouwen, van pagodas, niet van stūpa, waar men in kan en via een trap naar boven kan klimmen, dat de gewild ongeïnformeerde buitenwacht die over dergelijke gebouwen schrijft, koppig blijft volhouden dat een stūpa een tempel is. Anno 2019 blijkt het absoluut onmogelijk die verkeerde mening teniet te doen.

Van de houten pagodas is er geen van over. Naast het nagebouwde model onder de gegeven doorklik staat de oudste houten koreaanse pagoda afgebeeld op een aantal schilderingen. Dan gaat het om de onder de bovenstaande doorklik op de Hwang-nyong-sa (of Whang Ryong-sa), een "negen-daken" gebouw uit het Silla-Rijk.
Vanaf de Baekje (of Paekje)-tijd werden pagodas van steen gemaakt, bijvoorbeeld een vijf-daken pagoda behorend tot de Jeong Rim-tempel. Die eerste pagodas werden opgebouwd uit kleine stenen, en het aardige is dat pelgrims op weg naar bepaalde tempels in de bergen langs de kant van de weg nog steeds hele kleine pagodatjes bouwen uit handig op elkaar gestapelde kiezels.

In die genoemde periode werd echter ook begonnen met de bouw van granieten pagodas, ongeveer zoals de boven beschreven tweeling-pagoda. Vanaf het moment dat baksteen een bouwmateriaal werd, vinden we ook bakstenen pagodas.
Werd een pagoda binnen in een tempelhal gebouwd, dan werd deze over het algemeen uitgevoerd in half-edelstenen.

Vergelijken we de Kamun en andere koreaanse pagodas met bijvoorbeeld die van het Indiase Sanchi die in de derde eeuw vWJ werd gebouwd door koning Asoka, dan merken we op dat de Koreaanse versie alleen de basis en de parasol-structuur van de oudere pagodas of stoepas heeft behouden.

In het koreaanse voorbeeld, maar ook in chinese - voorzover behorend tot het boeddhisme - lijken de drie of meer lagen van de naar de parasol-structuur ontworpen pagoda telkens aspecten van het boeddhisme te verbeelden. Ofwel verbeelden ze de drie rijken van vorm, nog-net-niet-voorbij-vorm en van niet-meer-vorm, ofwel verbeelden ze andere aspecten zoals de Vier Edele Waarheden, de zeven vormen van oefenen, de zes Perfecties, enzovoorts, al naar de wens van de bouwheer-abt.

Restauratie in Korea, januari 2009