■ Ieder jaar wordt er doorheen Noord-Amerika een vredesmars georganiseerd door theravāda-monniken. Die voettocht begint steevast in Forth Worth in Texas en eindigt in Washington DC.
De Independent van 21 november meldde een ongelukkig incident waarbij een vrachtwagen per ongeluk op de wagen inreed die deze groep begeleidt. Twee monniken belandden in het ziekenhuis.
Na een korte rustpauze gingen de overigen, inclusief enkele burgersupporters, verder op deze 120 dagen durende tocht. Ook Aloka, de tempelhond trippelt mee. Doorgaans bepaalt de aanwezigheid van zo'n dier het marsritme en de duur van de dagelijkse tocht, dus dat is op zich een goed teken. Wanneer niemand zich meer inspant dan zo'n dier, dan is het vol te houden.
Ondanks het oponthoud is het plan nog steeds om op 13 februari 2026 aan te komen. Of dat gaat lukken zal van meer omstandigheden afhangen dan alleen het verkeers-incident; men zou slechte weersomstandigheden kunnen tegenkomen.
En overigens, vergeet niet dat monialen in die richting, uit de Zuidaziatische regionen, in het verleden een itinerant bestaan hadden: iedere dag onderweg met uitzondering van de 3 maanden durende regentijd-retraite.

■ Phra Noom Vijaya (noeoem vie-dja-ja) heeft zich mogen uitleven. In de Rocky Mountains PBS zien we hoe hij een "lotus pagoda" heeft mogen ontwerpen voor een nieuwe tempel, gebouwd voor de Lao-Lue-bevolkingsgroep in en rond Westminster, Colorado. We lezen dat die nieuwere bevolkingsgroep niet alleen bestaat uit gewone (e)migranten, maar ook uit vluchtelingen.
We vinden weinig bronnen die de naam Lao-Lue dragen. Wel wordt gesteld dat de Lue zowel in Laos als in Thailand gevestigd zijn, en over de Tai Lue publiceerden Prasit Leepreecha1 en Songkran in 2020 een paper onder de titel "The Stateless Tai Lue in Chiang Kham". In Thailand is het een van de ethnieën die sinds de komst naar dit land statenloos zijn gebleven.
In het geval van de Lue in Thailand dit sinds een "Koude Oorlog" (1960-1963) zo gebleven.
Dat "Koude Oorlog" komen we in dit verband maar weinig tegen, er wordt aan de periode waarin de VS Laos bombardeerde andere namen gegeven. Het is een tijdperk dat de agressor de VS liever wil vergeten — ook hier probeerden ze een "regime-change" want Laos was immers een communistisch land.
Als zoenoffer zijn destijds getroffenen door die VS-bombardementen op de Laotiaanse laaglanden als vluchtelingen naar Amerika verscheept. Hiermee werd tevens gepoogd de eventuele toeschouwers van dit drama ervan te overtuigen dat er ook "goede", d.w.z. niet-communistische Laotianen waren, en dat de VS-regering er dus goed aan deed Laos "aan te pakken".